غزل شماره 30 دیوان حافظ، زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست + با تعبیر فال
زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست راه هزار چاره گر از چار سو ببست تا عاشقان به بوي نسيمش دهند جان بگشود نافه اي و در آرزو ببست شيدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو ابرو نمود و جلوه گري کرد و رو ببست ساقي به چند رنگ مي اندر پياله ريخت اين نقش ها نگر که چه خوش در کدو ببست يا رب چه غمزه کرد صراحي که خون خم با نعره هاي قلقلش اندر گلو ببست مطرب چه پرده ساخت که در پرده سماع بر اهل وجد و حال در هاي و هو ببست حافظ هر آن که عشق نورزيد و وصل خواست احرام طوف کعبه دل بي وضو ببست
تعبیر غزل شماره 30 دیوان حافظ ، زلفت هزار دل به يکي تار مو ببست
"چرا ناامید شدهای؟ هزاران راه چاره وجود دارد و هر کدام از آنها میتواند به تو کمک کند تا به آرزوی خود برسی. برای رسیدن به هدفهایت باید تلاش کنی و از هر فرصتی برای پیشرفت بهرهبرداری کنی. مبنای عشق را نباید بر هوس و شهوات بنا کنی، زیرا در این صورت ممکن است شیطان راهنمای تو باشد و تو را از مسیر صحیح منحرف کند. عشق واقعی باید از درون و بر اساس صداقت و ارادت به معشوق باشد، نه از روی ظاهر یا میلهای زودگذر. اگر برای رسیدن به معشوق، عاشق واقعی نباشی و تنها بر جمال ظاهر تمرکز کنی، تنها دردسر و پشیمانی نصیبت خواهد شد. عشق حقیقی باید از دل باشد و تو را به سمت حقیقت و رشد درونی هدایت کند. پس به دنبال عشق واقعی باش که موجب رشد و آرامش درون تو شود."