غزل شماره 305 دیوان حافظ، به وقت گل شدم از توبه شراب خجل + با تعبیر فال
به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل
صلاح ما همه دام ره است و من زين بحث
نيم ز شاهد و ساقي به هيچ باب خجل
بود که يار نرنجد ز ما به خلق کريم
که از سوال ملوليم و از جواب خجل
ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم
شديم در نظر ره روان خواب خجل
رواست نرگس مست ار فکند سر در پيش
که شد ز شيوه آن چشم پرعتاب خجل
تويي که خوبتري ز آفتاب و شکر خدا
که نيستم ز تو در روي آفتاب خجل
حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت
ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل
تعبیر غزل شماره 305 دیوان حافظ ، به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
از کار زشتی که انجام داده‌ای، احساس خجالت می‌کنی و منتظر نتیجه و سرنوشت خود هستی. بدان که هرچه صلاح باشد، همان خواهد شد. خود را بی‌تفاوت نشان نده و ثابت کن که از کاری که کرده‌ای، پشیمان و خجالت‌زده‌ای. ذات خوبی در درونت داری، پس به درون خود رجوع کن، سیاهی و ظلمت را از دلت پاک کن و بگذار دلت همچون آب صاف و زلال شود. با این بازگشت به خود و جبران اشتباهات، مسیر به سوی آرامش و اصلاح گشوده خواهد شد.
