هولمز چهارمین فرزند از دوازده فرزند خانواده هولمز بود و در شرایط دشواری در ایستون، پنسیلوانیا بزرگ شد. او در سن ۱۸ سالگی به بوکس روی آورد و در دوران آماتوری خود به رقابتهای المپیک ملی ۱۹۷۲ راه یافت. هرچند که در آن زمان به دلیل ناکامی در مسابقات انتخابی از راه یابی به المپیک بازماند.
لری هولمز: قهرمان جاودان بوکس سنگینوزن
لری هولمز (زاده ۳ نوامبر ۱۹۴۹) بوکسور حرفهای برجسته آمریکایی است که در دوران فعالیت خود از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۲، قهرمان سنگینوزن جهان از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۵ بود. او به عنوان یکی از بزرگترین بوکسورهای تاریخ وزن سنگین شناخته میشود و به دلیل سبک بوکس منحصر به فردش، لقب "قاتل ایستون" را به دست آورده است.
هولمز در دوران حرفهای خود توانست عناوین مختلفی را به دست آورد، از جمله قهرمانی WBC سنگینوزن از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۳، قهرمانی Ring magazine و قهرمانی خطی سنگینوزن از ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۵ و همچنین عنوان IBF سنگینوزن از ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵. او با پیروزی در ۴۸ مبارزه اولیه، شامل پیروزی بر کِن نورتون، محمد علی و ارنی شویرز، رکوردی نزدیک به رکورد ۴۹-۰ راکی مارسیانو به ثبت رساند. هولمز در سال ۱۹۸۵ در مبارزهای غیرمنتظره باخت و به مایکل اسپینکس شکست خورد. او به رغم بازنشستگی، بارها به دنیای بوکس برگشت، اما نتوانست عناوین را بازپسگیرد و در نهایت در سال ۲۰۰۲، با رکورد ۶۹ پیروزی و ۶ باخت، دوران حرفهای خود را به پایان رساند.
زندگی اولیه و حرفه آماتور
هولمز چهارمین فرزند از دوازده فرزند خانواده هولمز بود و در شرایط دشواری در ایستون، پنسیلوانیا بزرگ شد. او در سن ۱۸ سالگی به بوکس روی آورد و در دوران آماتوری خود به رقابتهای المپیک ملی ۱۹۷۲ راه یافت. هرچند که در آن زمان به دلیل ناکامی در مسابقات انتخابی از راه یابی به المپیک بازماند، اما به عنوان یکی از استعدادهای آینده بوکس شناخته شد.
موفقیتهای حرفهای
هولمز با تبدیل شدن به قهرمان WBC سنگینوزن در سال ۱۹۷۸ و دفاعهای موفق از عنوان خود، جایگاه ویژهای در تاریخ بوکس به دست آورد. او در مبارزهای در برابر محمد علی در سال ۱۹۸۰، موفق به پیروزی شد و اولین شکست توقفی علی را رقم زد. هولمز به دلیل موفقیتهای چشمگیرش و تأثیرگذار بودن در دنیای بوکس، به تالار مشاهیر بینالمللی و جهانی بوکس راه یافت.