غزل شماره 479 دیوان حافظ، صبح است و ژاله مي چکد از ابر بهمني + با تعبیر فال
صبح است و ژاله مي چکد از ابر بهمني
برگ صبوح ساز و بده جام يک مني
در بحر مايي و مني افتاده ام بيار
مي تا خلاص بخشدم از مايي و مني
خون پياله خور که حلال است خون او
در کار يار باش که کاريست کردني
ساقي به دست باش که غم در کمين ماست
مطرب نگاه دار همين ره که مي زني
مي ده که سر به گوش من آورد چنگ و گفت
خوش بگذران و بشنو از اين پير منحني
ساقي به بي نيازي رندان که مي بده
تا بشنوي ز صوت مغني هوالغني
تعبیر غزل شماره 479 دیوان حافظ ، صبح است و ژاله مي چکد از ابر بهمني
در حال حاضر دچار غرور و کبر شده‌اید و این می‌تواند شما را از مسیر درست دور کند. برای رهایی از این حالت، باید خود را از رفتارهای نادرست و حرام دور نگه دارید و به سوی خدا بازگردید. اگر همچنان در مسیر خودخواهی و کبر پیش بروید، غم و ناراحتی به سراغ شما خواهد آمد. بهتر است به راز و نیاز با خدا پرداخته و از او درخواست کنید تا در این مسیر به شما کمک کند و بر شما رحمت و برکت فرستد. حتی اگر احساس می‌کنید به هیچ چیزی نیاز ندارید، در حقیقت به رحمت الهی نیازمندید تا در زندگی‌تان آرامش و کامیابی به وجود آید.
