محمدرضا شجریان، که در اول مهرماه سال ۱۳۱۹ در مشهد دیده به جهان گشود و در هفدهم مهرماه سال ۱۳۹۹ چشم از جهان فروبست، بیشک یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین شخصیتهای تاریخ موسیقی ایران است. او با صدایی رسا و حزنانگیز و تحریرهای ظریف و دلنشین، آواز ایرانی را به قلهای از زیبایی و شکوه رساند.
محمدرضا شجریان، که در اول مهرماه سال ۱۳۱۹ در مشهد دیده به جهان گشود و در هفدهم مهرماه سال ۱۳۹۹ چشم از جهان فروبست، بیشک یکی از بزرگترین و تاثیرگذارترین شخصیتهای تاریخ موسیقی ایران است. او با صدایی رسا و حزنانگیز و تحریرهای ظریف و دلنشین، آواز ایرانی را به قلهای از زیبایی و شکوه رساند و به همین دلیل، از سوی مردم و اهالی هنر، خسرو آواز ایران و استاد آواز ایران لقب گرفت
نوآوری در آواز ایرانی: شجریان با تلفیق آواز سنتی ایرانی با شعر و ادبیات فارسی، سبکی نو و بدیع در آواز ایرانی ابداع کرد. او با ظرافت و خلاقیت خود، به آواز ایرانی جان تازهای بخشید و آن را به گوش جهانیان رساند.
همکاری با بزرگان موسیقی: شجریان در طول دوران فعالیت هنری خود، با بسیاری از بزرگان موسیقی ایران همکاری کرد و آثاری ماندگار خلق کرد. از جمله این آثار میتوان به مرغ سحر، بیژن و منیژه، سیب سرخ، بوی باران، نوا و رندان مست اشاره کرد.
فعالیتهای اجتماعی: شجریان علاوه بر فعالیتهای هنری، در زمینههای اجتماعی نیز فعال بود. او با صدای رسای خود، از دردها و آلام مردم ایران سخن گفت و همواره در کنار مردم بود.
برنده جایزه خداوندگار موسیقی
نامزد دریافت جایزه گرمی
دریافت نشان درجه یک هنری از ریاست جمهوری ایران
تقدیرنامه و لوح سپاس از جشنوارههای مختلف موسیقی
محمدرضا شجریان نقشی بیبدیل در حفظ و احیای موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او با نوآوریها و ابداعات خود، آواز ایرانی را به سطحی جهانی ارتقا داد و نام ایران را در عرصه موسیقی جهان پرآوازه کرد. شجریان همچنین با فعالیتهای اجتماعی خود، بر قلب مردم ایران نفوذ کرد و به عنوان یک نماد ملی شناخته شد.
استاد محمدرضا شجریان، یار دیرینهی مردم ایران، با درگذشت خود، خلأیی بزرگ در موسیقی ایران و فرهنگ این سرزمین بر جای گذاشت. اما یاد و خاطره او و نغمههای جاودانهاش، همواره در قلب و روح مردم ایران زنده خواهد ماند.