علی حاجی‌میری

علم و فناوری

علی حاجی‌میری (زاده ۱۳۵۳ قزوین) استاد، مخترع و کارافرین در حوزه مهندسی برق است که در حال حاضر دارای کرسی استادی تامس جی. مایرز مهندسی برق در مؤسسه فناوری کالیفرنیا (کلتک) است.
او در قزوین به دنیا آمد و لیسانس مهندسی برق خود را از دانشگاه صنعتی شریف و فوق لیسانس و پی‌اچ‌دی خود را از دانشگاه استنفورد دریافت کرد. او در آزمایشگاه‌های بل، نیمه‌هادی‌های فیلیپس و سان مایکروسیستمز کار کرده‌است. در ۲۰۰۲ او به همراه دانشجویان سابق اش اکسیم مایکرودیوایسز را بر اساس اختراع ترانسفورماتر فعال توزیع شده که تجمیع تقویت‌کننده‌های سیماس آر اف مناسب تلفنهای همراه را در فناوری سیماس ممکن می‌کند، بنیان نهاد. او و دانشجویانش در ۲۰۰۴ اولین رادار-روی چیپ جهان را در فناوری سیلیکون نشان دادند. او در ۳۲ سالگی بعنوان یکی از ۳۵ نوآور برتر زیر ۳۵ سال جهان انتخاب شد. او عضو پیوسته آی تریپل ای و برنده جوایز بسیار دیگر است.
از وی کتاب‌های مهمی به قلم دراورده شده‌است از جمله: کتاب طراحی نوسان سازهای کم نویز با همکاری یکی از همکارانش به نام توماس هیل لی که در سال ۱۹۹۹ به چاپ رسید.
مایرز مهندسی برق مشغول به کار است. تحقیقات اصلی او در زمینه مدارهای پیوسته با سرعت بالا و RF است.
یکی از دستاوردهای برجسته او، ابداع اولین رادار روی تراشه جهان در فناوری سیلیکان بوده است که با سرعت 24 گیگاهرتز عمل می‌کند. این فناوری امکان جایگزینی فیبرهای نوری در شبکه‌های ارتباطات بی‌سیم را با هزینه کمتر و کارایی بیشتر فراهم می‌کند.
علاوه بر فعالیت‌های پژوهشی، حاجی‌میری نویسنده کتاب‌های معتبری در زمینه‌های مختلف مهندسی برق است و مقالات بسیاری را در مجلات بین‌المللی انتشار داده است. وی همچنین عضو فعال در انجمن‌ها و کنفرانس‌های مهندسی برق است و جوایز بسیاری دریافت کرده، از جمله برنده‌ی مشترک جایزه مقاله Jack Kilby از کنفرانس بین‌المللی مدارها (ISSCC) و جوایز دیگر از موسسات معتبر بین‌المللی، به عنوان شخصیت برجسته در زمینه خود محسوب می‌شود.