حمیده اسماعیلنژاد، متولد 1 مرداد 1376 در سبزوار، دوندهای پرتلاش و عضو تیم ملی دو و میدانی زنان ایران است. او از رده سنی نوجوانان در رشته سرعت عضو تیم ملی بوده و در کارنامه خود مدالهای طلا، نقره و برنز در مادههای 100 متر و 200 متر در مسابقات بینالمللی دارد.
حمیده اسماعیلنژاد: ستاره در حال طلوع دوی سرعت ایران
حمیده اسماعیلنژاد، متولد 1 مرداد 1376 در سبزوار، دوندهای پرتلاش و عضو تیم ملی دو و میدانی زنان ایران است. او از رده سنی نوجوانان در رشته سرعت عضو تیم ملی بوده و در کارنامه خود مدالهای طلا، نقره و برنز در مادههای 100 متر و 200 متر در مسابقات بینالمللی دارد.
شکست رکورد دوی 100 متر ایران:
یکی از مهمترین دستاوردهای حمیده، شکستن رکورد دوی 100 متر زنان ایران در مسابقات بینالمللی ارزروم ترکیه بود. او با ثبت زمان 11.43 ثانیه، رکورد 11.48 ثانیه فرزانه فصیحی را پشت سر گذاشت و نام خود را در تاریخ دو و میدانی ایران ثبت کرد.
ازدواج و تعهد به ورزش:
حمیده اسماعیلنژاد در حالی که متاهل است، با تعهدی مثالزدنی به دنبال اهداف ورزشی خود میرود. او در مصاحبهای خاطرهای از فردای جشن عروسی خود را بیان میکند که نشاندهنده عزم و اراده او در ورزش است: «شاید باور نکنید ولی من ساعت 5 صبح بعد از جشن ازدواجم پرواز داشتم برای مسابقه! بعد از اینکه مراسم عروسیمان تمام شد، چمدان چیدم و با ماشین عروس به فرودگاه رفتیم و در مسابقه شرکت کردم.»
هزینههای ورزش دو و میدانی:
برخلاف تصور بسیاری، ورزش دو و میدانی نیز مانند سایر رشتههای ورزشی، هزینههای خاص خود را دارد. حمیده در این مورد میگوید: «همه فکر میکنند ورزشکاران دو و میدانی فقط یک کفش میخرند و میدوند و دیگر خرجی ندارند! اما هزینههایی مثل ریکاوری، استخر، ماساژ، فیزیوتراپی، تغذیه، مکمل، مربی و تجهیزات مثل کفش و لباس وجود دارد. مثلاً همین کفش میخی 20 میلیون تومان قیمت دارد.»
اهداف بلندپروازانه:
حمیده به دنبال افتخارآفرینی برای ایران در عرصههای بینالمللی است. او در مورد هدفهایش میگوید: «رکوردی که دوست دارم بزنم، 11.00 ثانیه است. فعلاً اولین هدفم این است که به مرز 11 ثانیه برسم. هدف فقط حضور در المپیک نیست، بلکه باید نتیجه خوبی در المپیک بگیرم و رکورد بهتری برای ایران ثبت کنیم.»
حمیده اسماعیلنژاد با پشتکار، تعهد و استعداد خود، بیشک در آیندهای نه چندان دور، شاهد افتخارات بیشتری از او در عرصههای بینالمللی خواهیم بود.