ولادیمیر لنین، رهبر انقلاب بلشویکی و بنیانگذار اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، در ۲۲ آوریل ۱۸۷۰ در سیمبیرسک، روسیه به دنیا آمد. نام اصلی او ولادیمیر ایلیچ اولیانوف بود. او تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان رساند و به زودی به فعالیتهای انقلابی علیه رژیم تزاری روسیه پرداخت.
ولادیمیر لنین، رهبر انقلاب بلشویکی و بنیانگذار اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، در ۲۲ آوریل ۱۸۷۰ در سیمبیرسک، روسیه به دنیا آمد. نام اصلی او ولادیمیر ایلیچ اولیانوف بود. او تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان رساند و به زودی به فعالیتهای انقلابی علیه رژیم تزاری روسیه پرداخت.
لنین از دوران جوانی به مارکسیسم علاقهمند شد و به حزب کارگران سوسیال دموکرات روسیه پیوست. او به زودی به یکی از رهبران برجسته جناح بلشویک این حزب تبدیل شد. پس از تبعید و فعالیتهای مخفیانه در خارج از کشور، لنین به روسیه بازگشت و در سال ۱۹۱۷ نقش کلیدی در انقلاب اکتبر ایفا کرد. تحت رهبری او، بلشویکها قدرت را در روسیه به دست گرفتند و دولت موقت کرنسکی را سرنگون کردند.
لنین پس از انقلاب، به عنوان رئیس شورای کمیسرهای خلق، حکومت جدید سوسیالیستی را تأسیس کرد. او تلاشهای گستردهای برای بازسازی اقتصاد و ایجاد یک دولت سوسیالیستی انجام داد، از جمله اجرای سیاستهای اقتصادی مانند "کمونیسم جنگی" و "سیاست جدید اقتصادی" (NEP). این سیاستها به منظور مقابله با بحرانهای اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ داخلی روسیه بود.
لنین همچنین تأثیر بزرگی بر تئوری و عمل مارکسیسم داشت. او با نوشتن آثار متعدد، از جمله "امپریالیسم: بالاترین مرحله سرمایهداری" و "دولت و انقلاب"، به توسعه و تبیین نظریههای مارکسیستی کمک کرد. افکار و نظریات او به عنوان لنینیسم شناخته شد و تأثیر عمیقی بر جنبشهای سوسیالیستی و کمونیستی در سراسر جهان گذاشت.
ولادیمیر لنین در سالهای آخر عمرش به دلیل بیماریهای متعدد، از جمله سکته مغزی، به طور قابل توجهی ضعیف شد. او در ۲۱ ژانویه ۱۹۲۴ در گورکی درگذشت. پس از مرگش، لنین به یک نماد برجسته در تاریخ شوروی و جنبشهای کمونیستی تبدیل شد و میراث او همچنان در تاریخ سیاسی جهان باقی است.