گورستان جن ها در چابهار

گورستان جنها در روستای تاریخی تیس، چابهار، با سنگقبرهای عجیب و داستانهای محلی از جنها، قدمتی ۲ هزار ساله دارد. مردم باور دارند شبها جنها اینجا مویه میکنند.
در سیستان و بلوچستان گورستانهای زیادی وجود داره که هرکدوم پر از داستانها و رازهای جالب از تاریخ و تمدنهای قدیمی این منطقه هستن. یکی از عجیبترین اونها گورستان "جنها" توی روستای تیس در نزدیکی چابهارِ که حسابی معروف شده. اینجا رو مردم محلی به اسم "جن سنط" هم میشناسن.
گورستان جنها قدمتی حدود ۲ هزار سال داره و توی شرقیترین نقطه جنوب ایران قرار گرفته. مردم محلی معتقدن که جنها تو این منطقه زندگی میکردن و این قبرهای سنگی بزرگ متعلق به اونهاست. سنگقبرهای اینجا خیلی عجیب و بزرگ هستن و اهالی بعید میدونن آدم توی این گورها دفن شده باشه. حتی میگن شبها صدای گریه و نالههایی از این قبرها شنیده میشه که باعث ترس همه میشه.
یه نظریه میگه این گورها شاید اصلاً قبر نباشن و فقط محلی برای جمعآوری آب بودن. بعضیها هم میگن مردم قدیم این سنگها رو میکندن تا اجساد از حمله حیوانات در امان بمونن. عدهای دیگه فکر میکنن دفن مردگان روی سنگ و توی ارتفاع نشونه احترام خاصی بوده. ولی همه اینا فقط حدس و گمانه و هنوز هیچ چیز قطعی نیست.
اهالی روستای تیس باور دارن که شبها جنها برای مردگانشون مویه و گریه میکنن. به همین دلیل کسی جرات نمیکنه شب به این قبرستان نزدیک بشه. حتی برای دفن مردگان جدید هم، مردم هیچوقت غروب یا شب به گورستان نمیرن.
تیس یه روستای تاریخی با قدمتی بیشتر از ۲۵۰۰ ساله که توی دوران قدیم بندر مهمی برای تجارت با هند و آسیای شرقی بوده. این روستا در دوره هخامنشیان و حتی اوایل دوران اسلامی اهمیت زیادی داشته، اما حالا فقط یه روستای کوچک ازش باقی مونده.
اگه به تیس رفتین، حتماً سری به قلعه پرتغالیها، آرامگاه سید غلام رسول و مسجد جامع تیس بزنین. همچنین گورستان شماره یک تیس که قدمتش به دوره صفوی میرسه، در نزدیکی همین گورستان جنها قرار داره. با این همه راز و رمز، گورستان جنها و روستای تیس یه مقصد خاص برای کساییه که دنبال تجربهای متفاوت هستن.