بهار دلم؛ دلنوشته‌ای عاشقانه به آقا امام زمان(عج)

دلنوشته‌ای از جان برای آقا امام زمان(عج)

۱. سلام بر تو ای یار همیشه حاضر
آقاجان! سلامِ دلِ کوچکم را بشنو؛ سلامی پر از اشتیاق و عشق. تو را ندیده‌ام، اما گمشده دلم هستی. هر بار که نام زیبای "مهدی" را می‌شنوم، دلم تپش می‌گیرد، گویی تو را صدا می‌زنم. در این دنیای پر از غربت، تنها یاد توست که به دلم آرامش می‌دهد. گاهی در خلوت شب‌ها، چشمانم به آسمان دوخته می‌شود و با ستاره‌ها نجوا می‌کنم: "آقا جان! کی می‌رسی؟"

۲. در انتظار یک دیدار
آقای من! این دل کوچکم، پر از سوال است: آیا وقتی قدم‌های کوچکم را برمی‌دارم، تو مرا می‌بینی؟ آیا وقتی گریه می‌کنم، اشک‌هایم را پاک می‌کنی؟ می‌دانم که جوابت مثبت است، چون تو همیشه ناظر من بوده‌ای. گاهی در رویاهایم، دستان مهربانت را بر سر می‌کشم و بوی عطر بهشتی‌ات را استشمام می‌کنم. اما وقتی بیدار می‌شوم، تنها سایه‌ات را در قلبم احساس می‌کنم. این انتظار، گاهی سخت است، اما شیرین‌ترین عبادت من شده است.

۳. قول‌های یک منتظر کوچک
امروز می‌خواهم به تو قول بدهم:

• همیشه دلم را با یاد تو زنده نگه می‌دارم

• سعی می‌کنم هر روز بهتر از دیروز باشم

• به دیگران مهربانی می‌کنم، چون می‌دانم تو مهربان‌ترین هستی

• دعا می‌کنم تا دنیا برای ظهورت آماده شود

آقاجان! این دلنوشته کوتاه، تنها بخشی از دریای احساسات من است. می‌دانم روزی خواهد آمد که این اشتیاق به دیدار تبدیل شود و من در سایه‌ات آرام بگیرم. تا آن روز، همچون شمعی می‌سوزم و می‌سازم، فقط برای اینکه شاید نوری از این سوختن، راه را برای ظهورت روشن کند...

پ.ن: همیشه منتظرت هستم، مثل گلی که منتظر بهار است!