غلامحسین بنان

هنرمندان

غلامحسین بنان، خنیاگر بی‌بدیل آواز ایران، در پانزدهم اردیبهشت سال ۱۲۹۰ در تهران دیده به جهان گشود و در هشتم اسفند سال ۱۳۶۴ در همین شهر چشم از جهان فروبست. او که از برجسته‌ترین خوانندگان موسیقی کلاسیک ایرانی در تاریخ این سرزمین به شمار می‌رود، از سال ۱۳۰۶ تا سال ۱۳۴۷ در عرصه موسیقی ملی ایران فعالیت کرد و نام خود را به عنوان خنیاگری دلنشین و ماندگار در قلب و روح مردم ایران جاودانه ساخت.

فعالیت‌ها و دستاوردهای بنان:

استاد آواز: بنان با تسلط بی‌نظیر خود بر آواز ایرانی، استادی بی‌بدیل در این عرصه لقب گرفت. او با صدایی گرم و رسا و تحریرات ظریف و دل‌انگیز، جان تازه‌ای به آواز ایرانی بخشید و آن را به گوش جهانیان رساند.
بنیان‌گذار انجمن موسیقی ایران: بنان در تاسیس انجمن موسیقی ایران نقشی کلیدی ایفا کرد و در جهت اعتلای موسیقی ایرانی گامی مهم برداشت.
اولین خواننده ایرانی آشنا با خط بین‌المللی موسیقی (نت): بنان اولین خواننده ایرانی بود که با خط بین‌المللی موسیقی (نت) آشنا شد و از این طریق، گامی مهم در جهت آموزش و ترویج موسیقی ایرانی برداشت.
همکاری با بزرگان موسیقی: بنان در طول دوران فعالیت هنری خود، با بزرگان موسیقی ایران همچون داوود پیرنیا، ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی و ادیب خوانساری همکاری کرد و آثار ماندگاری خلق کرد.
آثار مشهور:

بهار دلنشین
الهه ناز
سرود ای ایران
مرغ سحر
بوی باران
یار سفر کرده
آمد بهار
طوطی
سیمای نورانی وطن
تاثیرگذاری بنان:

غلامحسین بنان نقشی بی‌بدیل در حفظ و احیای موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او با صدای گرم و رسا و تحریرات ظریف و دل‌انگیز خود، آواز ایرانی را به قله‌ای از زیبایی و شکوه رساند و نام ایران را در عرصه موسیقی جهان پرآوازه کرد. بنان همچنین با تاسیس انجمن موسیقی ایران و همکاری با بزرگان موسیقی، گامی مهم در جهت اعتلای موسیقی ایرانی برداشت و راه را برای نسل‌های بعدی خوانندگان این سرزمین هموار کرد.

خنیاگر دلنشین آواز ایران، غلامحسین بنان، با درگذشت خود، خلأیی بزرگ در موسیقی ایران و فرهنگ این سرزمین بر جای گذاشت. اما یاد و خاطره او و نغمه‌های جاودانه‌اش، همواره در قلب و روح مردم ایران زنده خواهد ماند.