خبر ویژه

محمدتقی بهجت

دین و مذهب

ولادت و خاندان:

محمدتقی بهجت در اواخر سال ۱۳۳۴ هجری قمری در شهر فومن در خانواده‌ای دیندار و متدین متولد شد.
پدرش، کربلایی محمود بهجت، از مردان مورد اعتماد شهر بود و به شغل تجارت و رتق و فتق امور مردم می‌پرداخت.
مادرش در سن ۱۶ ماهگی محمدتقی از دنیا رفت و طعم تلخ یتیمی را به کام او چشاند.

کودکی و نوجوانی:

از همان کودکی از بازی‌های کودکانه پرهیز می‌کرد و آثار نبوغ و ایمان در چهره‌اش نمایان بود.
عشق فوق‌العاده‌ای به کسب علم و دانش داشت و در مکتب‌خانه فومن تحصیلات ابتدایی حوزوی را به پایان رساند.
در سن ۱۴ سالگی برای تکمیل دروس حوزوی راهی عتبات عالیات شد.

تحصیلات و اساتید:

حدود ۴ سال در کربلا به تحصیل علوم دینی پرداخت و از محضر اساتیدی مانند مرحوم حاج شیخ ابوالقاسم خویی بهره برد.
در سال ۱۳۵۲ هجری قمری برای ادامه تحصیل به نجف اشرف هجرت کرد.
در نجف از محضر اساتید برجسته‌ای مانند حاج شیخ مرتضی طالقانی، حاج آقا ضیاء عراقی، میرزای نائینی و آیت‌الله کمپانی کسب علم کرد.
در کنار علوم دینی، به تهذیب نفس و سیر و سلوک عرفانی نیز اهتمام می‌ورزید.
در سن ۱۷-۱۸ سالگی با علامه قاضی آشنا شد و در سلک شاگردان اخلاقی و عرفانی ایشان درآمد.

هجرت به قم و تدریس:

در سال ۱۳۶۴ هجری قمری به ایران بازگشت و در شهر قم ساکن شد.
پس از ورود به قم به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و شاگردان بسیاری تربیت کرد.
محل تدریس ایشان ابتدا در حجرات مدارس، سپس در منزل شخصی و بعد در مسجد فاطمیه بود.

ویژگی‌های اخلاقی:

آیت‌الله بهجت به زهد و تقوا، تواضع و فروتنی، اخلاص و معنویت شهرت داشت.
ایشان از مراجع تقلید برجسته و مورد اعتماد مردم بودند.
عمر خود را صرف ترویج دین و خدمت به مردم کرد.

وفات:

آیت‌الله بهجت در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ در قم دار فانی را وداع گفت و پیکر مطهر ایشان در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.

محمدتقی بهجت در اواخر سال ۱۳۳۴ هجری قمری در شهر فومن در خانواده‌ای دیندار و متدین متولد شد. پدرش، کربلایی محمود بهجت، از مردان مورد اعتماد شهر بود و به شغل تجارت و رتق و فتق امور مردم می‌پرداخت. مادرش در سن ۱۶ ماهگی محمدتقی از دنیا رفت و طعم تلخ یتیمی را به کام او چشاند.